Conjunctivitis is the inflammation of the outermost layer of the eye, known as the conjunctiva, which surrounds the white part of the eye and the inner surface of the eyelids. Commonly referred to as "oogontsteking" or "ooggriep". This infection inside the eyelid can be caused by bacteria, viruses, or allergies. As conjunctivitis progresses, the blood vessels in the eye become more prominent, causing the eyes to appear red. It can occur in one or both eyes.
Infectie binnenin het ooglid kan veroorzaakt worden door bacteriën, virussen, allergieën en omgevingsfactoren.
Allergische conjunctivitis: Een terugkerende aandoening veroorzaakt door stoffen die allergieën in de lucht veroorzaken en die beide ogen beïnvloedt. De veroorzakers zijn onder andere pollen, huidschilfers van dieren, stof en schimmel.
Bacteriële conjunctivitis: Een ontsteking van het beschermend membraan van het oog veroorzaakt door bacteriën. De aandoening kan slechts in één oog aanwezig zijn en is besmettelijk. Deze infectie komt voor bij pasgeborenen, kinderen en volwassenen, maar komt het meest voor bij kinderen.
Virale conjunctivitis: Deze infectie, meestal veroorzaakt door adenovirussen, begint in één oog maar treft beide ogen. Het komt vooral voor tijdens periodes waarin bovenste luchtweginfecties toenemen en is besmettelijk.
Er zijn 3 verschillende soorten conjunctivitis en de behandelingsprocedures variëren dienovereenkomstig. Bijvoorbeeld, bij allergieën wordt meerdere keren per dag een koude kompres en druppels toegepast. Het vermijden van allergenen, het gebruik van geschikte gefilterde airconditioning, minder tijd buiten doorbrengen en het dragen van een zonnebril zijn maatregelen ter verbetering van de situatie.
Aangezien bacteriële conjunctivitis besmettelijk is, moet men drukke plaatsen en contact met anderen vermijden. Behandeling bestaat uit warme en vochtige kompressen, frequente handwassingen en breedspectrum antibiotische druppels. Deze behandeling leidt tot snelle genezing bij regelmatig gebruik tussen 7 tot 10 dagen. Virale gevallen zijn meestal mild. Koude kompressen en hygiëne zijn de voornaamste behandelingsmethoden, ondersteund door oogdruppels en zalven. Symptomen kunnen langer duren in vergelijking met andere varianten.
Behandeling kan verlengd worden door verwarring met allergische conjunctivitis door verkeerd medicijngebruik, dus voorzichtigheid is belangrijk.
Bacteriële conjunctivitis kan vanzelf genezen. Bij de andere typen, indien diagnose en behandeling van conjunctivitis wordt uitgesteld of niet correct wordt behandeld, kan de aandoening frequent terugkeren en maanden aanhouden. Belangrijker nog, wanneer men wacht tot het vanzelf overgaat en behandeling wordt uitgesteld, kunnen blijvende aandoeningen zoals astigmatisme, keratoconus en vlekken op het oog ontstaan, waardoor de kwaliteit van het zicht vermindert.
Er zijn verschillende factoren die conjunctivitis kunnen uitlokken en verergeren. Afhankelijk van het type conjunctivitis kunnen deze factoren de patiënt meer of minder beïnvloeden. Het vermijden hiervan is belangrijk voor onze ooggezondheid en voor het niet verergeren/behandelen van de conjunctivitis aandoening.
De behandeling van conjunctivitis varieert afhankelijk van de onderliggende oorzaak. Het is daarom van groot belang dat de juiste diagnose wordt gesteld voor de effectiviteit van het behandelingsproces. Allergische conjunctivitis is een aandoening die op bepaalde tijden van het jaar kan terugkeren en vaak gerelateerd is aan omgevingsallergenen. Deze aandoening neemt toe tijdens het pollenseizoen en manifesteert zich met ernstige jeuk, tranen en roodheid van de ogen. Antihistaminica, mestcelstabilisatoren en indien nodig corticosteroïden bevattende druppels kunnen worden gebruikt in de behandeling van allergische conjunctivitis.
Adenovirale conjunctivitis is zeer besmettelijk en komt vaak samen met bovenste luchtweginfecties voor. In deze gevallen is het cruciaal om strikt te voldoen aan hygiënevoorschriften om verspreiding van de infectie te voorkomen. De behandeling is doorgaans ondersteunend van aard. Koude kompressen, kunsttranen en antiseptische druppels kunnen worden aanbevolen. De symptomen van adenovirale conjunctivitis kunnen lang aanhouden, waardoor de patiënt geduldig moet zijn en onder doktersbegeleiding moet blijven.
Acute atopische conjunctivitis is een ernstige vorm die vooral voorkomt bij individuen met allergische aandoeningen zoals atopisch eczeem. Het manifesteert zich met symptomen zoals jeuk, branderigheid en slijmvorming in het oog. Omdat de immuunrespons bij dit type intenser is, moet de behandeling ondersteund worden met topische steroïden en immuunmodulerende medicatie. Langdurige behandeling kan nodig zijn en moet onder oogarts toezicht blijven.
Bij alle vormen van conjunctivitis moeten patiënten zich bewust zijn van de besmettelijkheid van de infectie, persoonlijke hygiëneregels volgen en het behandelingsproces niet onderbreken. Het stoppen van de behandeling in het midden kan leiden tot herhaling of chronisering van de symptomen.
Conjunctivitis is een ontsteking van de conjunctiva, het membraan dat het witte deel van het oog (sclera) en de binnenkant van de oogleden bedekt. Deze aandoening is algemeen bekend als "oogontsteking" of "ooggriep" onder de bevolking. De besmettelijkheid van conjunctivitis varieert afhankelijk van het type. Virale en bacteriële conjunctivitis zijn meestal zeer besmettelijk en kunnen van persoon tot persoon overgedragen worden door contact. Wanneer geïnfecteerde personen vaak met de handen hun gezicht, ogen aanraken, en persoonlijke spullen zoals traantekens, handdoeken, kussens, make-up, brillen of contactlenzen delen, neemt het risico op overdracht toe. In drukke ruimtes verblijven, niet letten op hygiëneregels en nalaten van hand- en gezichtshygiëne vergemakkelijken ook de verspreiding. Allergische conjunctivitis is echter niet besmettelijk en ontstaat door contact van de ogen met omgevingsallergenen.
Allergische conjunctivitis is meestal een seizoensgebonden aandoening als reactie op allergenen (zoals pollen, huisstof, huisdierenharen, schimmel). Jeuk is hier het opvallendste symptoom en treft beide ogen. Verschijnselen van systemische allergieën zoals niezen en loopneus kunnen ook aanwezig zijn naast de oogsymptomen, zoals tranen, roodheid en zwelling, zonder veel afscheiding.
Virale conjunctivitis begint meestal in één oog en breidt zich binnen enkele dagen uit naar het andere oog. Het kan voorkomen in combinatie met bovenste luchtwegklachten zoals kou of griep. Duidelijke, waterige afscheiding, een prikkend gevoel en lichtgevoeligheid zijn veelvoorkomende symptomen.
Bacteriële conjunctivitis daarentegen wordt gekenmerkt door een meer overvloedige en geelgroene afscheiding en vaak is de infectie in één oog aanwezig maar kan gemakkelijk naar het andere oog verspreiden als het niet behandeld wordt. ‘s Ochtends zijn de oogleden vaak aan elkaar geplakt.
Tijdens de behandeling van conjunctivitis is het belangrijk om gericht te behandelen afhankelijk van het type en strikt te voldoen aan hygiëneregels.
Voor virale conjunctivitis is er geen specifieke antivirale behandeling, maar koude kompressen, kunsttranen en ooghygiëne kunnen de symptomen helpen verminderen. Oogdruppels en zalven moeten worden gebruikt zoals aanbevolen door de arts.
Bij de behandeling van bacteriële conjunctivitis worden antibiotische oogdruppels of zalven gebruikt. Regelmatig gebruik van de druppels helpt bij snelle controle van de infectie.
In gevallen van allergische conjunctivitis kunnen antihistaminica, steroïdvrije ontstekingsremmende druppels of indien nodig laaggedoseerde steroïden worden voorgeschreven. Het vermijden van allergenen vergroot ook de doeltreffendheid.
Tijdens de behandeling moeten oogmake-up worden vermeden, geen lenzen worden gedragen, privéhanddoeken en kussens niet gedeeld worden, en regelmatig handen gewassen worden. Langdurig naar schermen kijken moet worden beperkt, ogen moeten regelmatig rusten en een zonnebril kan ondersteuning bieden.
Sommige milde types van conjunctivitis, vooral de bacteriële variant, kunnen vanzelf herstellen. Dit is echter niet altijd het geval. Symptomen van virale conjunctivitis kunnen weken aanhouden en door de besmettelijkheid is er het risico dat het zich verspreidt naar anderen in de omgeving. Allergische conjunctivitis kan zich herhaaldelijk voordoen zolang de blootstelling aan de allergenen aanhoudt en kan chronisch worden als het niet wordt behandeld.
Vertraagde behandeling, vooral bij virale conjunctivitis, kan leiden tot blijvende schade aan de ogen, vermindering van de kwaliteit van het zicht en secundaire oogproblemen zoals keratoconus. Daarom dient men bij het opmerken van symptomen van conjunctivitis een oogarts te raadplegen voor een passende diagnose. Vroege diagnose en correcte behandeling verkorten de genezingstijd en helpen complicaties voorkomen.