Schildklier echografie is een beeldvormingstechniek die een gedetailleerd onderzoek van de schildklier mogelijk maakt zonder chirurgische ingreep. Bij deze methode worden hoogfrequente geluidsgolven gebruikt om de structuur, grootte, aanwezigheid en eigenschappen van knobbels in de schildklier te beoordelen. Meestal wordt een schildklier echografie ingezet om afwijkingen in de schildklier op te sporen en op te volgen.
Een schildklier echografie is een veilige medische procedure die visualisatie van de schildklier mogelijk maakt door hoogfrequente geluidsgolven te gebruiken. Tijdens het onderzoek ligt de patiënt op zijn rug met het nekgebied bloot. Er wordt een gel aangebracht op het schildkliergebied en de specialist onderzoekt de structuur, grootte en aanwezigheid van knobbels in de schildklier.
De procedure verloopt als volgt:
De patiënt ligt op zijn rug en de nek wordt iets naar achteren gestrekt.
Er wordt een speciale gel op het nekgebied aangebracht om het contact van de echoprobe met de huid te vergemakkelijken.
De echoprobe onderzoekt de schildklier vanuit verschillende hoeken en er wordt een evaluatie gemaakt op basis van de beelden op het scherm.
Deze procedure, die gemiddeld 5-10 minuten duurt, is volledig pijnloos en bevat geen straling.
Verstoringen in de functie van de schildklier kunnen bij verminderde (hypothyreoïdie) of verhoogde (hyperthyreoïdie) hormoonproductie verschillende symptomen veroorzaken. De symptomen van hypothyreoïdie en hyperthyreoïdie verschillen.
Bij hypothyreoïdie kan er sprake zijn van vermoeidheid door een verlaagde stofwisseling in het lichaam. Daarnaast kunnen gewichtstoename, droge huid, constipatie, verhoogde koudegevoeligheid en haaruitval voorkomende symptomen zijn.
Bij hyperthyreoïdie, samen met een versnelling van de stofwisseling, kunnen snelle hartslag, overmatig zweten, nervositeit, tremoren, gewichtsverlies en slaapproblemen optreden.
Bij structurele afwijkingen in de schildklier, zoals knobbels en struma, kan er zwelling in de nek worden waargenomen. Deze structurele afwijkingen kunnen vaak leiden tot slikproblemen en een gevoel van druk in de keel.
Als een of meerdere van deze symptomen worden opgemerkt, wordt aanbevolen om gedetailleerd onderzoek te laten doen, zoals schildklierfunctietesten en echografie. Deze testen maken het mogelijk om de werking van de schildklier te evalueren en passende behandelingsmethoden te bepalen.
Schildklierknobbels zijn massa's die in de schildklier opvallen en hoewel ze meestal goedaardig zijn, moeten ze in sommige gevallen worden onderzocht op schildklierkanker.
Zwelling of massa in de nek opgemerkt
Moeite met slikken
Heesheid
Volheidsgevoel en druk in de keel
Sommige knobbels geven geen symptomen en worden alleen tijdens echografie gedetecteerd.
Een schildklier echografie speelt een belangrijke rol bij het gedetailleerd in beeld brengen van de grootte, vorm en interne structuur van deze knobbels en bij het bepalen van de noodzaak van een biopsie indien nodig.
Omdat het niet-invasief is, is er geen behoefte aan enige vorm van anesthesie en meestal wordt de procedure binnen 15-20 minuten voltooid.
In de meeste gevallen is het niet nodig om nuchter te zijn voor een schildklier echografie. Als er echter tegelijkertijd andere onderzoeken worden uitgevoerd, zal de arts van tevoren de nodige voorbereidende informatie geven.
Nee, sommige schildklierknobbels zijn asymptomatisch en worden alleen tijdens echografisch onderzoek gedetecteerd. Ook symptoomloze knobbels kunnen regelmatige controles vereisen.
Een echografie toont de structuur van knobbels gedetailleerd en als er verdachte kenmerken zijn, wordt een biopsie aanbevolen. Een definitieve diagnose van kanker kan echter alleen worden gesteld na pathologisch onderzoek.