Een adenoïdoperatie is een chirurgische ingreep die wordt uitgevoerd om ademhalings- en slaapproblemen te verlichten die het gevolg zijn van een overmatige groei van de adenoïden. Dit kan zich uiten in symptomen zoals moeite met ademhalen door de neus, snurken en ademstops tijdens het slapen. Of een adenoïdoperatie nodig is, wordt bepaald op basis van de klachten van de patiënt, de ernst van de symptomen en de respons op andere behandelingen.
De adenoïden maken onderdeel uit van het immuunsysteem tijdens de kindertijd. Ze hebben de neiging om na de adolescentie kleiner te worden. Bij sommige personen, vooral bij kinderen, kunnen de adenoïden echter groter worden dan normaal door infecties, allergische aanleg en omgevingsfactoren.
Vergrote adenoïden kunnen verschillende symptomen veroorzaken zoals neusverstopping, ademhalen via de mond, snurken en gehoorproblemen. Deze symptomen ontstaan doordat de vergrote adenoïden druk uitoefenen op omringende weefsels vanwege hun anatomische positie. Als ze de werking van de buis van Eustachius tussen het middenoor en de neus hinderen, kan er vochtophoping en gehoorverlies optreden.
Adenoïdvergroting kan zich manifesteren met vele symptomen die meestal de luchtwegen en oorgebieden betreffen. Veelvoorkomende symptomen zijn:
Neusverstopping en voortdurend ademhalen via de mond
Snurken 's nachts
Slaapapneu
Rustige en onderbroken slaap
Nasale spraak en neusklank
Tijdelijk of blijvend gehoorprobleem
Vermoeidheid overdag
Concentratieproblemen
Voedingsproblemen
Deze symptomen kunnen direct van invloed zijn op de levenskwaliteit van een persoon en in sommige gevallen ook negatieve effecten hebben op sociale interactie.
Adenoïdvergroting bij kinderen kan worden opgemerkt door ouders of mensen in de omgeving van het kind door enkele gedragsmatige en fysieke symptomen. Enkele van deze symptomen zijn:
Voortdurend met open mond ademen
Rusteloosheid en snurken gedurende de nacht
Zweten of wakker worden door ademnood
Vermoeid wakker worden in de ochtend
Verkortte aandachtsduur
Oorpijn
Wanneer deze symptomen langdurig en herhaaldelijk optreden, kan adenoïdvergroting vermoeden worden. Een definitieve diagnose wordt gesteld met klinisch onderzoek, nasofaryngeale endoscopie en gehoortests.
De adenoïden zijn weefsels die meestal actief zijn in de kindertijd en de neiging hebben om kleiner te worden tijdens de adolescentie. In sommige gevallen kunnen de adenoïden echter in de volwassenheid opnieuw groeien.
De belangrijkste oorzaken van adenoïdvergroting bij volwassenen zijn:
Chronische bovenste luchtweginfecties: Frequent optredende infecties kunnen leiden tot hergroei van de adenoïden.
Chronische inflammatoire aandoeningen zoals allergische rhinitis en sinusitis: Langdurige allergische of ontstekingsprocessen kunnen leiden tot vergroting van het adenoïdweefsel.
Aandoeningen van het immuunsysteem: Sommige aandoeningen die het afweersysteem van het lichaam aantasten, kunnen vergroting van lymfoïde weefsels veroorzaken.
Genetische factoren: Bij sommige mensen kan het adenoïdweefsel in de volwassenheid zonder regressie blijven.
Massa's die kunnen worden verward met tumoren: Hoewel zeldzaam, kunnen enkele massa's in het nasale gebied vergelijkbare symptomen als adenoïdvergroting geven.
Bij volwassenen kan adenoïdvergroting zich manifesteren met symptomen zoals neusverstopping, nasale afscheiding, slaapstoornissen en oorpijn. Bij deze klachten kan een gedetailleerde KNO-onderzoek nodig zijn om de onderliggende oorzaak te achterhalen.
Adenoïdvergroting hoeft niet altijd behandeld te worden. Bij sommige kinderen kan het adenoïd kleiner worden naarmate ze de adolescentie naderen. Als het echter symptomen zoals snurken, slaapapneu of neusverstopping veroorzaakt, kan interventie nodig zijn. Situaties die medische interventie vereisen:
Diagnose van obstructief slaapapneu
Voortdurende neusverstopping en gewend zijn om via de mond te ademen
Aanwijzingen voor terugkerende sinusziekten zoals sinusitis
Veroorzaken van frequente middenoorontstekingen
Voedingsmoeilijkheden
Negatieve invloed van chronische mondademhaling op de ontwikkeling van het gezicht en de kaak
Een adenoïdoperatie wordt snel uitgevoerd onder algemene anesthesie. Adenoïdweefsel wordt via de mond verwijderd met behulp van speciale curettes en verwijderd door een KNO-chirurg.
Het adenoïdweefsel wordt voorzichtig binnen enkele minuten verwijderd en vervolgens controleert de chirurg de nasale holte met endoscopie. De operatie wordt afgerond nadat is gecontroleerd dat er geen resten van adenoidweefsel zijn achtergelaten.
Het herstelproces na een adenoïdoperatie kan per persoon verschillen. In de eerste dagen na de operatie kunnen milde pijn, zwelling en neusverstopping optreden. Deze symptomen nemen in de loop van de tijd af en over het algemeen treedt verbetering op binnen de eerste week na de operatie.
Het is belangrijk om na de operatie regelmatig medicijnen te gebruiken zoals door de arts voorgeschreven en druppels of sprays te gebruiken om de binnenkant van de neus vochtig te houden. Het vermijden van zware oefeningen en het vermijden van activiteiten zoals je neus snuiten of blazen zijn ook noodzakelijk gedurende een bepaalde tijd na de operatie.
Ja, adenoïden zijn actief immuunweefsel in de kindertijd en hebben de neiging om kleiner te worden tijdens de adolescentie. Dit proces leidt meestal tot een afname van de symptomen van adenoïdvergroting, maar het verloop kan variëren per individu. Bij sommige kinderen blijft het adenoïdenweefsel langdurig vergroot en kan het gezondheidsproblemen veroorzaken, waardoor voorzichtig beoordeling noodzakelijk is in plaats van uitstel van behandeling.
Ondanks dat het volledige adenoïdenweefsel na een operatie wordt verwijderd, kunnen enkele resterende lymfoïde weefsels bij sommige personen opnieuw groeien in de loop van de tijd. Dit komt meestal voor bij kinderen die al vroeg zijn geopereerd, hoewel terugkerende groei niet altijd symptomen vertoont. In geval van hergroei moet herwaardering plaatsvinden op basis van symptomen.
Ja, adenoïdvergroting kan de werking van de buis van Eustachius verstoren en ventilatie van het middenoor belemmeren, leidend tot vochtophoping. Dit kan gehoorverlies veroorzaken bij kinderen en een negatieve invloed hebben op spraakontwikkeling en schoolprestaties.
Langdurig gebruikelijk ademen door de mond kan invloed hebben op de ontwikkeling van het gezicht en de kaak. Dit staat bekend als het adenoïdengezichtsverschijnsel en kan leiden tot een versmalling van de bovenkaak, verstoring van de tandstructuur, vooruit bewezende onderkaak en een lang uiterlijk van het gezicht. Vroege herkenning en behandeling kunnen een positieve invloed hebben op de esthetiek van het gezicht en kaakfunctionaliteit in de toekomst van het kind.