Dubbelzien, diplopie, is de toestand waarbij iemand de objecten waarop hij kijkt, niet eenmaal maar tweemaal ziet. Dit probleem, dat de kwaliteit van het zien aanzienlijk kan beïnvloeden, kan worden veroorzaakt door verschillende oorzaken, van eenvoudige oogafwijkingen tot neurologische ziekten. Dubbelzien kan, afhankelijk van de onderliggende gezondheidsproblemen, tijdelijk of permanent zijn.
Diplopie is de toestand waarbij iemand de objecten waarop hij kijkt, niet eenmaal maar tweemaal ziet. In dit geval kunnen de dubbele beelden boven elkaar, naast elkaar of kruisend verschijnen. Wanneer de persoon zijn hoofd kantelt of een oog bedekt, kan het beeld veranderen of verdwijnen. Dubbelzien kan worden onderverdeeld in:
Monoculaire diplopie verwijst meestal naar de zichtproblemen van één oog. Het beschrijft de situatie waarin de sensatie van dubbelzien aanhoudt, zelfs wanneer een oog gesloten is. Monoculaire diplopie kan ook worden veroorzaakt door een probleem in het optische systeem van het oog of gerelateerd aan het netvlies.
Binoculaire diplopie, de toestand waarin objecten dubbel worden gezien wanneer met beide ogen wordt gekeken, is te wijten aan schade die optreedt in de gezichtsassen die normaal parallel zouden moeten zijn. In dit geval kan de persoon met één oog helder zien, maar ervaart dubbelzien wanneer beide ogen open zijn.
Dubbelzien kan een symptoom zijn van verschillende gezondheidsproblemen. Enkele van de veelvoorkomende oorzaken van deze situatie zijn:
Dubbelzien als gevolg van de aantasting van de spieren en zenuwen die de beweging van de ogen samen regelen, kan optreden om verschillende redenen. Enkele veelvoorkomende oorzaken van deze toestand zijn:
Strabisme (scheelzien): Strabisme kan zowel in de kinderjaren als op volwassen leeftijd ontstaan. Door het onvermogen van de ogen om parallel te kijken, ontstaan twee verschillende beelden die in de hersenen niet samengevoegd kunnen worden.
Oogspierverlammingen: Verlammingen die de oogspieren beïnvloeden, kunnen ook leiden tot dubbelzien. Vooral verlammingen van de 3e, 4e en 6e zenuw beïnvloeden de oogspieren. Systemische ziekten zoals diabetes en hypertensie zijn vaak voorkomende oorzaken van dit soort verlammingen.
Ziekte van Graves: Bij de ziekte van Graves, waarbij de schildklier overactief is, treden zwelling en ontsteking van de oogspieren op. Dit kan ook de oogbewegingen beperken en dubbelzien veroorzaken.
Oogkassen Tumoren: Tumoren of massa-achtige formaties in de oogkas kunnen ook de oogbol comprimeren, bewegingstoornissen en dus dubbelzien veroorzaken.
Vanwege deze oorzaken moeten personen met klachten van dubbelzien zeker een gedetailleerd oogonderzoek ondergaan door een gespecialiseerde oogarts.
Dubbelzien dat aanhoudt terwijl één oog gesloten is, wordt meestal veroorzaakt door structurele afwijkingen van het oog. Enkele hoofdoorzaken van deze situatie zijn astigmatisme, cataract, problemen met het hoornvlies en droge ogen.
Astigmatisme: Astigmatisme is de toestand waarbij licht niet correct wordt gebroken vanwege de kromming van het hoornvlies in het oog. In dat geval neemt de persoon wazige of dubbele beelden waar.
Cataract: Cataract veroorzaakt door de vertroebeling van de lens zorgt ervoor dat het beeld verspreid raakt. Personen met cataract nemen vage beelden waar die moeilijk te focussen zijn in plaats van duidelijke beelden.
Hoornvliesproblemen: Problemen met het hoornvlies kunnen ook de oorzaak zijn van dubbelzien als één oog gesloten is. Vooral bij ziekten zoals keratoconus, waarbij het hoornvlies dunner wordt en vervormt, kunnen wazige beelden ontstaan.
Droge Ogen: Wanneer het oogoppervlak niet voldoende vochtig is, wordt het moeilijk om een helder en scherp zicht te verkrijgen, en kan dubbelzien optreden.
Monoculaire diplopie wordt meestal veroorzaakt door ooggerelateerde aandoeningen en verschilt van neurologische problemen. In dat geval moeten onderliggende ooggezondheidsproblemen worden aangepakt als het dubbelzien probleem aanhoudt, zelfs wanneer naar keuze met één oog wordt gekeken.
Als u alleen dubbelzien ervaart wanneer u in de verte kijkt, wordt dit meestal veroorzaakt door disfuncties van de oogspieren of het manifesteren van brekingsfouten.
Dubbelzien is niet altijd continu. Bij sommige personen kunnen vermoeidheid, stress, lage bloedsuikerspiegel, migraineaanvallen of tijdelijke spierzwakte periodieke diplopie veroorzaken.
Naast dubbelzien kunnen ook de volgende symptomen optreden:
Situaties zoals het waarnemen van beelden naast elkaar, boven elkaar of kruisend kunnen voorkomen. Zo kan bijvoorbeeld een object op meerdere manieren of op twee verschillende plaatsen worden waargenomen.
Duizeligheid en verlies van evenwicht behoren ook tot de vaak voorkomende symptomen. Evenwichtsproblemen in combinatie met dubbelzien kunnen de levenskwaliteit van de persoon verminderen.
Beperkingen in oogbewegingen zijn ook een symptoom dat dubbelzien kan vergezellen. Onvrijwillige verschuiving van de ogen naar verschillende richtingen of focusproblemen kunnen worden waargenomen.
Het kan voorkomen dat het ooglid naar beneden hangt (ptosis). Het ooglid kan lager staan dan normaal en het zicht beïnvloeden.
Hoofdpijn en oogpijn zijn veel voorkomende klachten. Bij dubbelzien komen dit soort pijnklachten vaak voor en kunnen ze het ongemak vergroten.
Wazig of schaduwachtig zien is ook een ander symptoom gerelateerd aan dubbelzien. Het onduidelijk of schaduwachtig waarnemen van beelden kan de interactie met de omgeving moeilijker maken voor de persoon.
Als de symptomen plotseling beginnen, moet een gezondheidsinstelling worden bezocht. Vroege diagnose en behandeling kunnen helpen om de onderliggende oorzaken van dubbelzien te identificeren en bijdragen aan het voorkomen van ernstige complicaties.
Om een diagnose van diplopie te kunnen stellen, worden eerst de symptomen en de voorgeschiedenis van oogziekten van de persoon nagevraagd.
Na lichamelijk onderzoek kunnen verschillende tests worden aangevraagd om de diagnose van diplopie te bevestigen. Tot de uit te voeren tests behoren onder andere een CT-scan, bloedonderzoek en MRI.
Diagnose stadia:
Evaluatie van Oogspieren: Het wordt gecontroleerd of oogbewegingen beperkt zijn.
Oogfundusonderzoek: Het netvlies, de oogzenuw en de vasculaire structuur worden onderzocht.
Identificatie van Brekingsfouten: Problemen zoals astigmatisme of hypermetropie worden gedetecteerd.
Onderzoek van Hoornvlies en Lens: Cataract of keratoconus wordt onderzocht.
Neurologische Evaluatie: Als er een verdenking is van zenuwverlamming en hersenziekte, worden beeldvormingsmethoden zoals MRI en CT aangevraagd.
Schildklierfunctie Testen: De ziekte van Graves wordt onderzocht.
De behandeling van dubbelzien varieert naargelang de onderliggende oorzaak. Vroege diagnose en de juiste behandelmethode zijn ook belangrijk om permanente zichtafwijkingen te voorkomen.
Vroege diagnose verhoogt het succes van de behandeling en kan het risico op permanente gezichtsafwijkingen verminderen.
Af en toe dubbelzien kan optreden bij oogvermoeidheid, digitaal schermgebruik, slaapgebrek of lage bloedsuikerspiegel. Ook migraineaanvallen, tijdelijke oogspierzwakte of neurologische aandoeningen kunnen de oorzaak zijn. Als de klachten aanhouden, moet er een oogonderzoek worden gedaan.
Ja, dubbelzien kan ook bij kinderen voorkomen. De meest voorkomende oorzaak van dubbelzien bij kinderen is strabisme, dat vroeg in de kindertijd wordt opgemerkt. Aangeboren problemen of trauma's die de oogspieren beïnvloeden, kunnen ook dubbelzien bij kinderen veroorzaken.
Dubbelzien 's nachts kan optreden bij lensafwijkingen zoals cataract, die lichtverstrooiing veroorzaken. Hoornvliesaandoeningen, astigmatisme of aandoeningen die de lichtgevoeligheid van het netvlies beïnvloeden, kunnen het nachtzicht verstoren. Glaucoom en retinale aandoeningen door diabetes kunnen ook nachtelijke klachten verergeren.
Dubbelzien in de verte wordt meestal veroorzaakt door problemen met de zenuwen die de oogspieren controleren. Oogspierverlammingen, schildklieraandoeningen, myasthenia gravis en sommige aandoeningen van het zenuwstelsel kunnen leiden tot dubbelzien in de verte. Ook astigmatisme en droge ogen kunnen problemen met het scherp zien in de verte veroorzaken en zorgen voor vervormde beelden.