Glaucoom komt vrij vaak voor en kan worden vastgesteld tijdens een routinematig oogonderzoek omdat het in de vroege stadia geen symptomen vertoont. Glaucoom, dat tot visusverlies kan leiden als het niet vroegtijdig wordt gediagnosticeerd en behandeld, staat ook bekend als "oogdruk" en in de volksmond als "groene staar".
Oogdruk ontstaat door een verhoging van de intraoculaire druk, wat onomkeerbare schade aan de ogen kan veroorzaken. De ziekte vordert aanvankelijk zonder symptomen en kan moeilijk opgemerkt worden omdat het eerst maar één oog beïnvloedt. Alhoewel oogdruk op elke leeftijd kan voorkomen, is het vooral na 40-jarige leeftijd vrij gebruikelijk. Patiënten boven de 40 jaar moeten minstens eenmaal per jaar door een oogspecialist worden onderzocht.
Risicogroep Boven 40 Jaar
Routine Controle Moet Niet Worden Overgeslagen
De Progressie Kan Met Behandeling Worden Gestopt
- Medicatie: Er zijn veel druppels beschikbaar voor de behandeling van oogdruk met medicatie. Deze druppels verlagen de intraoculaire druk via verschillende werkingsmechanismen. Ze worden regelmatig in bepaalde intervallen en levenslang gebruikt. Als de initiële behandeling niet succesvol is, wordt een tweede druppel toegevoegd. Als de oogdruk niet opnieuw daalt, wordt op basis van het advies van de behandelende arts een derde druppel toegevoegd of worden andere behandelingsmethoden overwogen.
- Laserbehandeling: In gevallen waar medicamenteuze therapie ontoereikend is, kan een laserbehandeling worden toegepast voor het behandelen van oogdruk.
- Chirurgische Behandeling: Bij operaties wordt een klein kanaaltje in het witte deel van het oog gemaakt. Dit kanaaltje, dat van buitenaf niet zichtbaar is, maakt het gemakkelijker om de hoge drukvloeistof in het oog af te voeren. Met de ontwikkelende technologie en nieuwe methoden kunnen operaties om oogdruk te verlagen tegenwoordig zonder hechtingen worden uitgevoerd of in geavanceerde gevallen kan met behulp van een buis vloeistof uit het oog worden afgevoerd.
Het Belang Van Vroege Interventie Bij Glaucoom
Glaucoom, ook wel bekend als oogdruk of in de volksmond als groene staar, is een van de meest voorkomende oogziekten wereldwijd die kan leiden tot permanent zichtverlies. Geleidelijk treedt er onomkeerbare schade op aan de oogzenuw als gevolg van het aanhouden van een hoge intraoculaire druk. Aangezien de ziekte meestal op een sluipende manier voortschrijdt, kunnen veel mensen geen glaucoomdiagnose krijgen voordat er ernstige schade is.
Waarom Is Het Moeilijk Om Glaucoom Te Herkennen?
Glaucoomsymptomen worden vaak niet merkbaar in de vroege stadia. In de beginperiode raakt meestal slechts één oog aangedaan, waardoor het individu de situatie mogelijk niet opmerkt door het gezonde zicht van het andere oog. Symptomen zoals het versmallen van het gezichtsveld, halo's rond lichten in de nacht, hoofdpijn en een gevoel van druk in de ogen komen vaak voor in een later stadium.
Diagnostische Methoden Voor Het Volgen Van Glaucoom
Bij het volgen van glaucoom worden geavanceerde apparaten zoals optische zenuwtomografie (OCT), computergestuurde gezichtsveldtests en pachymetrie gebruikt. Deze apparaten maken het mogelijk om vroegtijdig schade aan de oogzenuw op te sporen en de progressiesnelheid van de ziekte te beoordelen. Dankzij deze onderzoeken, uitgevoerd onder begeleiding van een gespecialiseerde oogarts, kan een glaucoombehandeling op maat worden gepland.Glaucoombehandelingsmethoden en toepassingswijzen worden bepaald door het type ziekte, het stadium en de algemene gezondheidstoestand van de persoon.
De eerste stap is medicamenteuze behandeling waarbij men tracht de intraoculaire druk onder controle te houden met oogdruppels. Wanneer er geen voldoende resultaat wordt bereikt met medicatie, komen laserbehandeling of glaucoomchirurgie ter sprake. Glaucoomoperatie wordt uitgevoerd door middel van chirurgische procedures die de druk in het oog verlagen. Door de ontwikkelende technologieën is de behandeling met naadloze en microkanaalchirurgie comfortabeler geworden. In sommige gevallen kan een buis in het oog worden geplaatst om de vloeistof gecontroleerd af te voeren.
Veelgestelde Vragen
Wat is glaucoom en hoe ontstaat het?
Glaucoom is een ziekte die ontstaat door een stijging van de intraoculaire druk als gevolg van een verstoorde afvoer van de vloeistof in het oog. Deze stijging kan druk uitoefenen op de oogzenuw en onomkeerbare schade veroorzaken. Genetische factoren, leeftijd, diabetes, langdurig gebruik van cortison en oogtrauma's spelen een rol bij het ontstaan van glaucoom.
Is glaucoom volledig te genezen?
Maatschappelijk moeten de visuele verliezen bij glaucoom helaas niet volledig worden omgekeerd. Met een juiste en regelmatige behandeling kan de progressie van de ziekte gestopt of vertraagd worden. Daarom kan een vroege diagnose van glaucoom zeer effectieve resultaten opleveren. Medicatie, laser of chirurgische methoden zijn erop gericht om de intraoculaire druk onder controle te houden.
Wie loopt een hoger risico op glaucoom?
Glaucoom kan in elke leeftijdsgroep voorkomen, maar komt vaker voor bij personen boven de 40 jaar. Personen met een familiegeschiedenis van glaucoom, diabetici, bijziende personen en degenen die langdurig cortison gebruiken lopen een hoger risico. Daarnaast is de kans op het ontwikkelen van glaucoom hoger bij mensen die oogtrauma hebben gehad. Personen in de risicogroep wordt aangeraden minstens één keer per jaar een gedetailleerd oogonderzoek te ondergaan.
Waarop moet worden gelet na een glaucoomoperatie?
Na een glaucoomoperatie moet de patiënt een bepaalde tijd letten op ooghygiëne, de voorgeschreven medicatie regelmatig gebruiken en fysieke inspanningen vermijden. Er moet voorzichtigheid geboden worden tegen infectierisico's en het opvolgen van dokterscontroles moet niet worden overgeslagen. Hoewel het herstelproces na operatie per persoon kan verschillen, kan de patiënt met moderne techniek binnen korte tijd weer terugkeren naar zijn dagelijkse leven.