Hartritmestoornis is een situatie waarbij de hartslagen onregelmatig verlopen door disfuncties in de zenuwsignalen die naar de hartspier worden overgebracht. Deze situatie wordt aritmie genoemd. Door aritmie vroegtijdig te herkennen en de onderliggende oorzaken te onderzoeken, kan het risico op een hartaanval worden verminderd.
Bij gezonde individuen verlopen de hartslagen in een bepaald ritme en wordt de bloedsomloop normaal gehandhaafd. Bij aritmie kunnen de abnormale hartritmes echter leiden tot verstoringen in de bloedpompfunctie van het hart.
Er zijn verschillende soorten aritmieën die worden gecategoriseerd op basis van hun verloop.
Tachycardie is wanneer de hartslagen binnen 1 minuut boven de 100 komen. De hartslag kan toenemen door stress, trauma's of sporten. Deze situatie wordt als normaal beschouwd. Tachycardie is echter een hartritmestoornis. Als het niet wordt behandeld, kunnen hartaanvallen, beroertes en plotselinge dood optreden. Bij patiënten met tachycardie, omdat de snelheid waarmee het hart werkt toeneemt, kunnen symptomen zoals het voelen van de eigen hartslagen, vermoeidheid, hartpijn, duizeligheid, kortademigheid, bewustzijnsverlies, duizeligheid en lage bloeddruk optreden als het hart niet in staat is bloed naar de rest van het lichaam te pompen.
Bij bradycardie kan het hart niet de benodigde zuurstof naar de hersenen en andere organen pompen. Terwijl de normale hartslag tussen de 60-100 per minuut ligt, zijn de hartslagen bij bradycardie minder dan 60 per minuut. Bij frequente polsslag onder de 60 moet een cardioloog worden geraadpleegd.
Ventriculaire fibrillatie is een soort aritmie die optreedt als de onderste kamers van het hart hun samentrekkende functie verliezen en die de bloedtoevoer naar vitale organen kan verhinderen. Ventriculaire fibrillatie kan leiden tot plotseling bewustzijnsverlies en de dood, en onmiddellijke behandeling is van vitaal belang.
Atriumfibrillatie is het meest voorkomende ritmeprobleem dat de bovenste kamers van het hart beïnvloedt en de normale bloedstroom verstoort. Atriumfibrillatie kan de bloedtoevoer naar de onderste kamers verhinderen en door het beïnvloeden van de bloedcirculatie in het hele lichaam levensbedreigende gevolgen hebben.
Atriumflutter is een ritmeprobleem dat de bovenste delen van het hart beïnvloedt. Door de synchronisatieproblemen die atriumflutter veroorzaakt, waarbij de bovenste delen van het hart veel sneller kloppen dan de onderste delen, kunnen levensbedreigende situaties ontstaan.
Aritmieën die in de vroege fase geen negatieve uitkomsten veroorzaken, kunnen in de loop van de tijd leiden tot hartaanvallen, beroertes of orgaanfalingen. Daarom is het erg belangrijk om een diagnose te krijgen en behandeld te worden door middel van routine hartcontroles door een gespecialiseerde cardioloog. In de behandeling van aritmie kan, in overeenstemming met de aanbevelingen van uw arts, niet alleen medicamenteuze behandeling worden toegepast, maar kunnen ook elektrische procedures, open of gesloten chirurgische ingrepen of pacemakers worden voorgesteld. Door een vroege diagnose van aritmie en de behandelingen kan de gezondheid van het hart worden beschermd en kunnen de kansen op hartaanvallen en beroertes worden geminimaliseerd.
Hartritmestoornissen zijn een ernstige aandoening die niet alleen de gezondheid van het hart beïnvloedt, maar ook de algemene levenskwaliteit negatief kan beïnvloeden. Als deze aandoening niet wordt behandeld, kan dit leiden tot uitkomsten die levensbedreigend kunnen zijn, zoals hartaanvallen. De symptomen van een hartaanval kunnen vaak zonder waarschuwing optreden en plotseling verschijnen. Daarom is het erg belangrijk om zich bewust te zijn van de symptomen van hartritmestoornissen om risico's te voorkomen.
Hartritmestoornis kan zich manifesteren met symptomen zoals borstpijn, hartkloppingen, kortademigheid, zwakte, duizeligheid en flauwvallen. Deze symptomen mogen niet worden genegeerd, omdat ze ook een teken van een hartaanval kunnen zijn. Personen die onregelmatige hartslagen en plotselinge hartkloppingen ervaren, wordt geadviseerd om onmiddellijk een cardioloog te raadplegen.
De behandeling van hartritmestoornissen varieert afhankelijk van de onderliggende oorzaak en het type aritmie. De meest gebruikte behandelingsmethoden zijn:
Regelmatige dokterscontroles, veranderingen in de levensstijl en gezonde voeding spelen een grote rol in het behandelingsproces. Vooral stoppen met roken, regelmatig bewegen, stressmanagement en het verminderen van zoutinname zijn zeer effectief in het beschermen van het hartritme.
Het is ook mogelijk om het hartritme op natuurlijke wijze te reguleren. Voor degenen die zich afvragen wat helpt tegen hartritmestoornissen, zijn hier enkele aanbevelingen:
Iedereen heeft een ander behandeltraject. Daarom moet voor elke verandering in levensstijl of kruidensupplementen altijd een specialist worden geraadpleegd.
Ja, als hartritmestoornis (aritmie) niet wordt behandeld, draagt het het risico om te leiden tot een hartaanval. Aritmieën kunnen de pompwerking van het hart verstoren en de zuurstoftoevoer naar de organen belemmeren. Deze situatie kan op de lange termijn leiden tot verzwakking van de hartspier, hartfalen en in ernstige gevallen tot een hartaanval of plotselinge hartdood. Vooral bij levensbedreigende aritmieën zoals ventriculaire fibrillatie is onmiddellijke interventie noodzakelijk. Daarom moet, als er een ritmeverstoring wordt ontdekt, deze altijd worden gevolgd door een cardioloog.
Een hartaanval manifesteert zich meestal als druk, beklemming of een branderig gevoel in het midden van de borst of aan de linkerkant. Deze pijn kan zich soms uitbreiden naar de nek, kaak, schouder of de linkerarm. Kortademigheid, misselijkheid, koud zweten, duizeligheid, plotselinge vermoeidheid en angstgevoelens zijn andere veelvoorkomende symptomen van een hartaanval. Vooral bij vrouwen kunnen de symptomen vager zijn en zich manifesteren als rugpijn, zwakte of misselijkheid. Wanneer dergelijke symptomen optreden, moet onmiddellijk de spoedeisende hulp worden geraadpleegd.
De diagnose van hartritmestoornissen begint met een gedetailleerde medische geschiedenis en lichamelijk onderzoek. Vervolgens is het Elektrokardiogram (ECG), dat de elektrische activiteit van het hart meet, de meest gebruikte methode. Als de aritmieaanvallen intermitterend zijn, kan de hartslag met een 24-72 uren Holter ECG continu worden gemonitord. In sommige gevallen wordt een inspanningstest uitgevoerd om de prestaties van het hart tijdens inspanning te evalueren. Bij complexere gevallen geven elektrofysiologische onderzoeken (EPS) gedetailleerde informatie over de elektrische routes binnen het hart. Al deze methoden zijn van groot belang voor een juiste diagnose en passende behandeling.
Voor individuen met hartritmestoornissen kunnen zowel medische als veranderingen in de levensstijl nuttig zijn. Regelmatige beweging, vooral wandelen in een laag tempo en activiteiten zoals yoga, ondersteunen de hartgezondheid. Het consumeren van voedingsmiddelen rijk aan magnesium, kalium en omega-3-vetzuren (zoals bananen, walnoten, zalm, groene bladgroenten) kan het hartritme positief beïnvloeden. Stressmanagement, kwaliteitsvolle slaap en het verminderen van cafeïne- en alcoholconsumptie spelen ook een belangrijke rol bij het beheersen van ritmestoornissen. Bij ernstige aritmiegevallen kunnen deze maatregelen alleen onvoldoende zijn; medicamenteuze behandeling, ablatie of het implanteren van een pacemaker kunnen noodzakelijk worden onder supervisie van een arts. Voor gepersonaliseerde behandeling moet altijd een cardioloog worden geraadpleegd.