Urinaire incontinentie, algemeen bekend als urineverlies, is de onvrijwillige lozing van urine. Deze aandoening, die het dagelijks leven en sociale relaties negatief kan beïnvloeden, wijst meestal op een disfunctie van de blaas of urethra. Bij klachten van urineverlies die om verschillende redenen kunnen optreden, is het belangrijk om een uroloog te raadplegen en een geschikt behandelplan te starten.
Oorzaken van Urineverlies
Urineverlies kan optreden door verschillende redenen zoals een verzwakking van de blaas en bekkenbodemspieren, hormonale veranderingen, zwangerschap, prostaatproblemen, obesitas, diabetes en zenuwstelselaandoeningen. Ook roken, chronische obstipatie, bijwerkingen van sommige medicijnen en leeftijdsgebonden veranderingen kunnen deze aandoening uitlokken. Deze situatie, die de levenskwaliteit negatief kan beïnvloeden, kan onder controle worden gehouden met vroege diagnose en passende behandeling.
Typen Urineverlies
Urineverlies is een aandoening die optreedt met verschillende symptomen en redenen en wordt meestal in vier hoofdtypen onderverdeeld. Stressincontinentie is onvrijwillig urineverlies dat optreedt tijdens hoesten, niezen of fysieke activiteiten. Drangincontinentie is het onvermogen om urine tegen te houden met een plotselinge drang om te urineren. Gemengde incontinentie verwijst naar de situatie waarin stress- en drangincontinentie samen worden gezien. Overloopincontinentie komt voor als gevolg van het niet volledig legen van de blaas, resulterend in constante lekkage.
Behandeling van Urineverlies
Urineverlies is een situatie die de levenskwaliteit van veel mensen negatief beïnvloedt en het behandelingsproces wordt gevormd op basis van het type klachten en de algemene gezondheidstoestand van de persoon. Het belangrijkste doel bij de behandeling is om het comfort van de patiënt te verhogen en te zorgen dat sociale activiteiten gemakkelijker kunnen worden voortgezet.
In dit gebied worden veel chirurgische en niet-chirurgische methoden toegepast. Onder de chirurgische methoden zijn er kleine ingrepen die vooral bij stressincontinentie de voorkeur hebben en die steun bieden aan het urinekanaal. Door middel van medicamenteuze behandeling kan blaascontrole worden bereikt. Vooral bij drangincontinentie worden vaak medicijnen gebruikt die de samentrekkingen van de blaas regelen.
Het versterken van de bekkenbodemspieren heeft ook een belangrijke plaats in de behandeling. Oefeningen en therapieën die hiervoor worden gedaan, verhogen de controle over de urine en ondersteunen ook de gezondheid van de geslachtsorganen. Kleine veranderingen in de levensstijl kunnen ook een grote bijdrage leveren aan de gezondheid van de blaas. Vooral gewicht verliezen en het verminderen van koffie- en alcoholconsumptie kunnen de klachten helpen verminderen.
De Rol van Levensstijlveranderingen bij het Voorkomen van Urineverlies
Bij het bestrijden van urineverlies zijn naast medische en chirurgische behandelingsmethoden ook sommige veranderingen in het dagelijks leven van de persoon belangrijk. Hoewel urineverlies bij vrouwen vaker voorkomt tijdens de menopauze, kan aandacht voor levensstijl in elke leeftijdsgroep helpen de klachten onder controle te krijgen.
Het verliezen van overgewicht vermindert de druk op het bekkengebied en verlicht zowel de blaaszwakte, die een van de oorzaken van urineverlies bij mannen is, als de bekkenbodeminsufficiëntie bij vrouwen. Bij personen met obstipatie kan een toename van de intra-abdominale druk onvrijwillig urineverlies veroorzaken. Daarom is het belangrijk om een vezelrijk dieet te volgen en voldoende water te drinken.
Het vermijden van stoffen zoals cafeïne en alcohol, die de blaas irriteren, kan ook helpen de symptomen, vooral bij drangincontinentie, te verminderen. Het vormen van een blaadvriendelijk dieetprogramma en het ontwikkelen van regelmatige slaapgewoonten hebben een positief effect op de urinaire controle.
Bekkenbodemspieren Versterken met Kegel Oefeningen
De voornaamste oefeningen gericht op het versterken van de bekkenbodemspieren zijn Kegel oefeningen. Deze oefeningen, die zowel door vrouwen als mannen kunnen worden uitgevoerd, zijn bedoeld om de spieren die verantwoordelijk zijn voor het vasthouden van urine gecontroleerd te laten werken. Bij regelmatig uitvoeren zijn ze vooral effectief bij stress- en gemengde incontinentie.
Voor Kegel oefeningen is geen speciale apparatuur nodig. Een paar keer per dag kortdurende aanspan-ontspan bewegingen verhogen na verloop van tijd de tonus van de bekkenbodemspieren. Naast het ondersteunen van de genitale gezondheid van vrouwen in de postpartumperiode, kunnen deze oefeningen ook helpen het verlies van blaascontrole te voorkomen, dat een van de oorzaken is van urineverlies bij mannen na prostaatchirurgie.
Veelgestelde Vragen
Komt urineverlies alleen voor bij ouderen?
Nee. Hoewel de frequentie van urineverlies toeneemt naarmate men ouder wordt, is dit probleem niet uitsluitend voor ouderen. Het kan ook op jonge leeftijd optreden door redenen zoals zwangerschap, bevalling, overgewicht, frequente urineweginfecties, zenuwstelselaandoeningen en het gebruik van bepaalde medicijnen. Onder jonge sportieve vrouwen kan stressincontinentie worden waargenomen. Daarom moet bij het optreden van klachten ongeacht de leeftijd een uroloog worden geraadpleegd.
Hoe lang moeten Kegel oefeningen worden gedaan?
Om effect te zien van Kegel oefeningen, moeten ze regelmatig worden uitgevoerd. Er wordt aanbevolen om ze 3 keer per dag, elke keer 10 herhalingen, uit te voeren. In de eerste weken is het belangrijk om bewust te worden van de spieren en ze correct te oefenen. Resultaten worden binnen 4 tot 6 weken merkbaar. Op de lange termijn neemt de bekkenbodemkracht toe en verbetert het vermogen om urine vast te houden. De oefeningen zijn pijnloos en kunnen gemakkelijk in het dagelijks leven worden geïntegreerd.
Wat veroorzaakt urineverlies bij mannen?
De meest voorkomende oorzaak van urineverlies bij mannen zijn prostaatproblemen. Na prostaatvergroting (BPH) en prostaatkankeroperaties kan de blaascontrole verzwakken. Diabetes, neurologische aandoeningen (zoals Parkinson of MS), ruggenmergletsels en vergelijkbare situaties kunnen ook incontinentie bij mannen veroorzaken. Voor de behandeling is een gedetailleerde urologische evaluatie essentieel.
Hoe wordt drangincontinentie onder controle gehouden?
Drangincontinentie is wanneer iemand urine verliest terwijl hij plotseling de drang voelt om naar het toilet te gaan. Dit komt meestal door een overactieve blaas. Bij de behandeling worden medicijnen gebruikt die de samentrekkingen van de blaas onderdrukken. In sommige gevallen kunnen ook methoden zoals botoxinjecties of elektrische zenuwstimulatie worden gebruikt.