Keratoconus is een oogziekte die wordt gekenmerkt door het dunner worden van het hoornvlies en de verandering in een kegelvorm. Deze aandoening komt voor bij jongvolwassenen en kan visusstoornissen veroorzaken. De behandelmethode die wordt gebruikt om de progressie van keratoconus te stoppen, is een procedure genaamd Cross-Linking. De Cross-Linking behandeling is gericht op het versterken van de structuur van het hoornvlies om zo de progressie van de ziekte te stoppen. Deze methode wordt meestal toegepast om de visuele kwaliteit van keratoconus-patiënten te verbeteren en ernstigere complicaties te voorkomen.
Wat is Keratoconus?
Keratoconus is een progressieve oogziekte die optreedt doordat het hoornvlies, de doorzichtige laag vooraan in het oog, dunner wordt en naar voren uitsteekt.
Een gezond hoornvlies zorgt ervoor dat het licht correct wordt gebroken en op het netvlies wordt gefocust. Bij keratoconus-patiënten is de structuur van het hoornvlies echter verstoord, waardoor het licht niet correct op het netvlies valt, en wazig, golvend of vervormd zicht optreedt.
Deze ziekte begint meestal tijdens de puberteit en kan langzaam voortschrijden in de jaren 20. Indien in een vroeg stadium niet opgemerkt, kan het dunner worden van het hoornvlies toenemen, wat kan leiden tot permanent verlies van zicht. Keratoconus treft meestal beide ogen; echter, één oog kan verder gevorderd zijn dan het andere.
Wat zijn de Symptomen van Keratoconus?
In het begin kan keratoconus worden verward met andere visusstoornissen die kunnen worden gecorrigeerd met een bril. Symptomen ontwikkelen zich afhankelijk van de vervorming en het dunner worden van het hoornvlies:
-
Frequent wisselende brilsterkte
-
Niet helder kunnen zien met een bril
-
‘s Nachts opgemerkte lichtverspreiding, schittering en halo's
-
Lichtgevoeligheid en verblinding
-
Wazig of dubbel zien
-
Ervaren van allergie of jeuk in de ogen
-
Ongemak door de gewoonte om in de ogen te wrijven
Wat zijn de Oorzaken van Keratoconus?
De oorzaken van keratoconus kunnen genetische aanleg, oogtrauma's, verkeerde keuze van contactlenzen en systemische ziekten omvatten.
- Genetische Factoren
Bij personen met een familiegeschiedenis van keratoconus is de kans groter dat deze ziekte zich voordoet. Sommige genetische aandoeningen die zwakte in het bindweefsel veroorzaken, kunnen het hoornvlies beïnvloeden.
- Gewoonte om in de Ogen te Wrijven
In de ogen wrijven is een belangrijke omgevingsrisicofactor voor keratoconus. Veelvuldig wrijven kan bij personen met een allergische aanleg microscopische trauma’s aan het hoornvlies veroorzaken, waardoor de structuur van het hoornvlies na verloop van tijd kan verzwakken. Op lange termijn kan deze situatie ertoe leiden dat het hoornvlies een puntige vorm aanneemt.
- Allergische Oogaandoeningen
Ziektes zoals allergische conjunctivitis kunnen jeuk in de ogen veroorzaken wat wrijfgedrag bevordert. Daarom is het belangrijk dat mensen met een allergie hun ooggezondheid beschermen met de juiste behandelingen.
- Hormonale Factoren
In periodes zoals de puberteit, zwangerschap of hormonale veranderingen kunnen biochemische verschillen in de oogweefsels de weerstand van het hoornvlies beïnvloeden. Langdurig gebruik van contactlenzen kan ook mechanische stress op het hoornvliesoppervlak veroorzaken.
Hoe wordt Keratoconus Gediagnosticeerd?
De diagnose van keratoconus wordt gesteld door een gedetailleerd oogonderzoek in combinatie met corneatopografie of corneatopografie. Dankzij beeldvormingstechnieken worden de dikte, kromming en oppervlaktelicht van het hoornvlies gedetailleerd geanalyseerd.
-
Zichttest: De effectiviteit van het zicht van de patiënt bij gebruik van bril of lenzen wordt getest.
-
Corneatopografie: Er wordt een kaart van de hoornvliesoppervlakte gemaakt om vormafwijkingen vast te stellen.
-
Pachymetrie test: De dikte van het hoornvlies wordt gemeten.
-
Biomicroscopie: Bij oogonderzoek wordt de structuur van het hoornvlies gedetailleerd onderzocht.
Hoe wordt Keratoconus Behandeld?
De behandeling van keratoconus wordt gepland op basis van het stadium van de ziekte en de structuur van het hoornvlies. Het doel is om de progressie te stoppen en het huidige visuele niveau te behouden.
Behandeling in Vroege Stadia
-
Het zicht kan worden ondersteund met een bril of contactlenzen.
-
Cross-Linking (Corneale Versterking) kan worden toegepast om de progressie te stoppen.
Behandeling in Gevorderde Stadia
-
Afhankelijk van de vervorming van de corneastructuur kunnen speciale harde of hybride contactlenzen worden gekozen.
-
Bij sommige patiënten kan het gebruik van corneale ringen (Intacs) nodig zijn om de gezichtsscherpte te verbeteren.
-
In gevorderde stadia, indien er verlies van corneahelderheid of ernstige vormverandering optreedt, kan een hoornvliestransplantatie worden uitgevoerd.
Wat is Cross-Linking (Corneale Versterking)?
De Cross-Linking behandeling die wordt toegepast bij keratoconuspatiënten is een methode die is gericht op het verhogen van de structurele weerstand van het hoornvlies. Tijdens deze behandeling worden riboflavine en UV-A licht gebruikt om nieuwe verbindingen tussen de collageenvezels in het hoornvlies te creëren, waardoor de stevigheid van het hoornvlies toeneemt en de progressie van de ziekte kan worden vertraagd.
Hoe wordt de Cross-Linking Behandeling Uitgevoerd?
Keratoconus is een progressieve oogziekte die leidt tot het aannemen van een kegelvorm door het hoornvlies. Deze aandoening kan de kwaliteit van het zicht aanzienlijk verminderen.
Wanneer het dunner worden van het hoornvlies merkbaar wordt en de ziekte actief voortschrijdt, wordt Cross-Linking (corneale kruisverbinding) behandeling aanbevolen. Deze procedure, indien uitgevoerd in een vroeg stadium, kan bijdragen aan het vertragen van de voortgang van de ziekte en helpen bij het voorkomen van verlies van zicht.
Cross-Linking wordt meestal overwogen voor de volgende patiëntgroepen:
-
Bij personen bij wie veranderingen zijn ontdekt in de corneakaarten of brilsterkte, kan Cross-Linking behandeling worden toegepast om de progressie te stoppen.
-
Omdat keratoconus meestal op jonge leeftijd begint en tijdens deze periode snel kan voortschrijden, worden adolescenten en mensen in hun jaren 20 met een afname van de corneadikte als prioriteit voor behandeling geëvalueerd.
-
Bij personen met een verminderde visuele kwaliteit die met huidige optische correcties geen voldoende helderheid kunnen bereiken, kan het versterken van de corneastructuur worden overwogen.
-
Personen met een cornea dikker dan een bepaalde limiet en zonder belemmerende aandoeningen zoals infectie of ontsteking kunnen als geschikte kandidaten voor de procedure worden beschouwd.
Veelgestelde Vragen
Kan keratoconus worden genezen?
Keratoconus is een progressieve ziekte die permanente veranderingen in de structuur van het hoornvlies veroorzaakt. Het kan niet volledig worden geëlimineerd, maar de progressie kan worden vertraagd of gestopt met vroege diagnose en geschikte behandelingsmethoden.
Hoe wordt de Cross-Linking Behandeling Uitgevoerd?
Cross-Linking is geen operatie in de traditionele zin. Het is een corneaversterkingsprocedure die zonder snijden maar met alleen druppelanesthesie wordt uitgevoerd. Tijdens de procedure worden riboflavine (vitamine B2) en UVA-licht gebruikt.
Hoelang duurt de Cross-Linking Behandeling?
Het is een behandeling die gemiddeld 30-45 minuten duurt. Na het druppelen van riboflavine op het oogoppervlak wordt gecontroleerde UVA-licht blootstelling toegepast. Na de behandeling kan de persoon terugkeren naar het dagelijks leven.
Is het gebruik van een bril of lenzen na Cross-Linking nodig?
Ja, de Cross-Linking-procedure stopt de progressie van de ziekte, maar corrigeert niet het bestaande visuele defect. Voor de gezichtsscherpte kunnen een bril of speciale contactlenzen nodig zijn.