Obsessiv Kompulsiv Pozğunluq (OKP), fərdlərin təkrar edən, istənməyən düşüncələr, duyğular və ya şəkillər (obsessiyalar) və bu obsessiyalara cavab verən, adətən həddindən artıq və ya qeyri-məntiqli davranışlar və ya ritualları (kompulsiyalar) əhatə edən bir anksiyete pozğunluğudur. OKP, fərdin gündəlik həyatını, funksionallığını və ümumi həyat keyfiyyətini əhəmiyyətli dərəcədə təsir edə bilən geniş yayılmış bir haldır.
Obsessiyalar və Kompulsiyalar Obsessiyalar, şəxsin idarə edə bilmədiyi təkrar edən və adətən istənməyən düşüncələrdir. Bunlar, çirklənmə qorxusu, zərər vermə qorxusu, simmetriya ehtiyacı və ya dini və ya əxlaqi düşüncələr ola bilər.
Kompulsiyalar, obsessiyalarla əlaqəli anksiyetei yüngülləşdirmək və ya qarşısını almaq məqsədiylə edilən təkrar edən davranışlar və ya zehni hərəkətlərdir. Tez-tez görülən kompulsiyalar arasında əl yuma, sayma, yoxlama və düzənləmə yer alır.
OKP, dünya miqyasında milyonlarla insanı təsir edən geniş yayılmış bir haldır. Bütün yaş qruplarından fərdləri təsir edə bilər, amma adətən yeniyetmə dövrü və ya gənc yetkinlikdə başlayır. OKP-nin fərdin iş, məktəb və şəxsi münasibətlər üzərində önəmli təsirləri ola bilər. Zamandanın böyük bir hissəsini obsessiyalar və kompulsiyalarla mübarizə apararaq keçən fərdlər, sosial izolyasiya, depressiya və yüksək stress səviyyələri ilə qarşılaşa bilər.
OKP-nin dəqiq səbəbi məlum deyil, lakin genetik, bioloji və ətraf mühit faktorlarının bir kombinasiyasının rolu oynadığı düşünülür. Ailəsində OKP hekayəsi olan fərdlərdə OKP inkişaf etmə riski daha yüksəkdir. Beyində müəyyən kimyəvi maddələrin (məsələn, serotonin) balanssızlığı da OKP ilə əlaqələndirilir. Həmçinin, stressli həyat hadisələri OKP əlamətlərinin başlamasına səbəb ola bilər.
OKP diaqnozu, adətən ətraflı bir tibbi dəyərləndirmə və psixiatrik qiymətləndirmə ilə qoyulur. Müalicə, adətən dərman və psixoterapiyanın bir kombinasyonunu əhatə edir. Seçici serotonin geri alım inhibitorları (SSRI'lar), OKP-nin müalicəsində tez-tez istifadə edilən dərmanlardır və beyindəki serotonin səviyyələrini artıraraq işləyirlər. Buna əlavə olaraq, Koqnitiv Davranış Terapiyası (KDT), xüsusilə OKP üçün uyğunlaşdırılmış bir form olan Məzuzə Qoyma və Reaksiya Qarşısını Alma (MQRQA) terapiyası, obsessiyalarla başa çıxmaq və kompulsiyaları azaltmaq üçün effektiv üsullar arasında yer alır.
OKP ilə yaşamaq çətin ola bilər, amma uyğun müalicə və dəstəklə bir çox insan əlamətlərini idarə edə bilər və yüksək bir həyat keyfiyyətinə çata bilər. Müalicəyə əlavə olaraq, müntəzəm məşqlər, sağlam qidalanma və stress idarə etmə texnikaları da ümumi yaxşılığı və OKP ilə başa çıxmağı dəstəkləyə bilər.
OKP xəstəliyi yalnız zehni bir mübarizə deyil; şəxsin gündəlik həyatına birbaşa təsir edir. Səhər hazırlaşmaq kimi sadə rutinlər belə kompulsiv davranışlar səbəbindən saatlarla çəkə bilər. Məsələn, evdən çıxmadan əvvəl ütünü dəfələrlə yoxlama ehtiyacı və ya əlləri daima yumaq, şəxsin zaman idarə etməsi və həyat keyfiyyətini əhəmiyyətli dərəcədə təsir edir. Bu vəziyyət zamanla iş yerində performansın düşməsinə, məktəbdə uğursuzluğa və sosial çevrədən uzaqlaşmağa səbəb ola bilər.
Obsessiv kompulsiv pozğunluq əlamətləri yalnız şəxsin zehni prosesləri ilə məhdudlaşmır; funksionallıq, məhsuldarlıq və sosial həyatda da nəzərə çarpan problemlərə yol aça bilər. Zamanla şəxs, "normal" hiss etməməyə başlayır və tək qalma hissi artır.
Obsessiv kompulsiv pozğunluqla yaşamaq, xüsusilə gündəlik həyatın intensiv temposu içerisinde daha da çətin ola bilər. Lakin fərdin öz başına tətbiq edə biləcəyi bəzi strategiyalar, müalicəyə dəstək verərək simptomları yüngülləşdirə bilər. Bunların başında, tetikleyiciləri tanımaq və stress idarə etmək gəlir.
OKP əlamətləri çox vaxt stressli dövrlərdə artış göstərir. Bu səbəbdən gərginliyi azaldan məşqlər, müntəzəm yuxu və fiziki aktivliyin önəmi böyükdür. Bir başqa təsirli yol isə fərarətlərə qarşı fərarətlilikdir. Mindfulness (şüurlu fərarətlilik), şəxsin obsessiyalar qarşısında daha reaksiyasız qalmasını və kompulsiyalara müraciət etmədən düşüncələrini müşahidə etməsini təmin edir. Bu cür yanaşmalar, koqnitiv davranış terapiya (KDT) prosesi ilə öyrənilən texnikaları dəstəkləyici xüsusiyyətlərə malikdir.
Çox vaxt qarışdırılan iki hal olan obsessiv kompulsiv pozğunluq və obsessiv kompulsiv şəxsiyyət bozukluğu, əslində bir-birindən fərqlidir. Obsessiv kompulsiv pozğunluq (OKP), şəxsin istəmədiyi halda zehinə gələn obsessiv düşüncələri və bu düşüncələrin səbəb olduğu kompulsiv davranışları ehtiva etdiyi halda, obsessiv kompulsiv şəxsiyyət bozukluğu (OKŞB) şəxsin mükəmməlik arayışı, həddindən artıq nizamlama və nəzarət ehtiyacı kimi şəxsiyyət xüsusiyyətləri ilə xarakterizə olunur.
OKŞB-li fərdlər davranışlarının doğru və lazım olduğunu düşünürlər və bu səbəbdən bu vəziyyətdən narahat olmurlar. OKP xəstəliyi olan fərdlər obsessiya və kompulsiyalarının mantıksız olduğunun fərqindədilər və bu vəziyyətdən böyük əziyyət çəkirlər. Bu fərq, diaqnoz və müalicə prosesini də birbaşa təsir edir. Obsessiv kompulsiv şəxsiyyət bozukluğu, uzunmüddətli psixoterapi ilə idarə olunur; OKP daha çox dərman müalicəsi və koqnitiv davranış terapiya (KDT) ilə idarə edilir.
OKP xəstəliyi, fərdin funksionallığını ciddi şəkildə təsir edə bilər. Lakin müntəzəm müalicə, dəstəkləyici həyat tərzi seçimləri və peşəkar rəhbərliklə həyat keyfiyyətini qorumaq mümkündür. İlk növbədə, fərdin özünə qarşı mərhəmətli olması böyük əhəmiyyət daşıyır. OKP ilə mübarizə aparan şəxslər, zaman-zaman simptomların təkrarlandığını müşahidə edə bilərlər. Bu vəziyyətin müvəqqəti ola biləcəyini qəbul etmək və özünü ittiham etməmək bərpa processini dəstəkləyir.
Ailə fərdləri və yaxın çevrənin də OKP haqqında məlumatlı olması, şəxsin sosial dəstəyini artırır. Dəstək qrupları, terapiya ilə birlikdə şəxsin tək hiss etməməsinə kömək edə bilər. Eyni zamanda obsessiv kompulsiv pozğunluq necə keçər sualının cavabı yalnız medikal müalicə ilə deyil, fərdin özünə yatırım etməsi ilə də əlaqəlidir. Sağlam sosial münasibətlər, hobilərə zaman ayırmaq və məhsuldar fəaliyyətlərdə olmaq, bərpa prosesini sürətləndirir.
Obsessiv kompulsiv pozğunluq, böyüklərdən başqa, uşaqlar və yeniyetmələrdə də təsir edə bilən bir vəziyyətdir. Xüsusilə 10-18 yaş arasında başlayan simptomlar, erkən müdaxilə olunmazsa, qalıcı hal ala bilər. Uşaqlar obsesiyalarını ifadə etməkdə çətinlik çəkə bilər, bu səbəblə adətən davranışları üzərindən tanınırlar. Məsələn, tez-tez əl yuma, əşyaları müəyyən bir qaydaya qoyma və ya "pis şeylər baş verəcək" düşüncəsi ilə rituallar inkişaf etdirmək çox yaygındır.
Yeniyetmələrdə isə imtahan qayğısı kimi gərgin vəziyyətlər OKP əlamətlərini tetikleyebilir. Bu yaş qrupunda erkən aşkar edilib dəstək verilmədikdə, obsessiv kompulsiv şəxsiyyət bozukluğu ilə qarışa biləcək davranış strukturları inkişaf edə bilər. Ailələrin və məktəbdəki müəllimlərin bu mövzuda məlumatlı olması çox vacibdir. Uşaqların "sadəcə takıntılı deyil", müalicə tələb edən bir ruhi pozğunluq yaşayabiləcəyini unutmamalıyıq.
OKP, uşaqlarda özünə inam azalmasına, həmyaşıd sıxışdırılmasına məruz qalmasına və akademik müvəffəqiyyətin azalmasına yol aça bilər. Buna görə uşaqlarda görünən təkrar edən davranışlar ciddiyyətlə alınmalı və bir uşaq psixiatrına və ya psixoloqa müraciət edilməlidir. Erkən müdaxilə, həm simptomların azalmasına səbəb ola bilər, həm də uşağın gələcək həyatında daha sağlam əlaqələr qurmasına dəstək verir.
Obsessiv kompulsiv pozğunluğun simptomları, insandan insana fərqlilik göstərə bilər, adətən nəzarət edilməsi mümkün olmayan və istənməyən düşüncələr ilə bu düşüncələri bastırmaq üçün edilən təkrarlayıcı davranışlar şəklində özünü göstərir. Məsələn, daima əllərin çirkli olduğunu düşünmək və bu düşüncəni bastırmaq üçün tez-tez əl yumaq, geniş yayılmış bir nümunədir. Həmçinin qapıların bağlı olub-olmadığını dəfələrlə yoxlamaq, simmetriya ilə yerləşdirmə obsesiyası və ya müəyyən bir sayıya qədər saymadan rahatlayamamaq da OKP simptomlarındandır.
Obsessiv kompulsiv pozğunluq necə keçər sualının cavabı əsasən insana xas bir müalicə planıyla əlaqədardır. OKP tamamilə ortadan qalxmasa da simptomların idarə altına alınması mümkündür. Bu prosesdə psixoterapiya, xüsusilə də Maruzə Qoyma və Reaksiya Qarşısını Alma (MQRQA) kimi texnikalardan xeyli dərəcədə faydalanır. Həmçinin SSRI qrup antidepresanlar, serotonin balansını tənzimləyərək obsessiya və kompulsiyaları azalda bilər. Uzun müddətdə simptomlar yüngülləşsə də bəzi dövrlərdə artış göstərə bilər. Buna görə müalicə prosesi adətən uzun vadəlidir. Davamlı bir yaxşılıq halı təmin etmək üçün müntəzəm terapiya, dərman istifadəsi və həyat tərzi dəyişiklikləri birlikdə aparılmalıdır.
Obsessiv kompulsiv pozğunluq testi, adətən bir psixiatr və ya klinik psixoloq tərəfindən tətbiq olunan strukturlu müsahibələr və ölçmə vasitələri ilə həyata keçirilir. Ən çox istifadə olunan dəyərləndirmə vasitələrindən biri Yale-Brown Obsessiv Kompulsiv Ölçək (Y-BOCS)'dir. Bu test, şəxsin obsessiya və kompulsiyalarının növünü, sıxlığını və şiddətini müəyyən etmək üçün kömək edir. Həmçinin şəxsin bu vəziyyətdən nə qədər narahat olduğun və gündəlik funksionallığının nə dərəcədə təsirləndiyini qiymətləndirmək üçün istifadə olunur. Onlayn mühitdə edilən testlər fikir verə bilər, amma dəqiq diaqnoz üçün mütləq bir mütəxəssisə müraciət edilməlidir.
OKP müalicəsi, şəxsin vəziyyətinə və simptomların şiddətinə görə dəyişiklik göstərə bilər. Yüngül OKP hallarında yalnız psixoterapiya kifayət edərkən, daha irəli səviyyədəki hallarda dərman müalicəsi ilə birlikdə terapiya tətbiq olunur. Koqnitiv Davranış Terapiyası (KDT) orta hesabla 12-20 seans sürə bilər; amma bəzi şəxslərdə daha uzunmüddətli dəstəklər lazım ola bilər. Dərman istifadəsi ümumiyyətlə 6 ay ilə bir neçə il arasında sürə bilər. Müalicə sırasında simptomların əhəmiyyətli dərəcədə idarə altına alınması mümkündür. Tədqiqatlar, müntəzəm və disciplinli bir müalicə ilə OKP xəstəliyi əlamətlərinin 60-80 faiz nisbətində azaldığını göstərir.